Onderwerp: Looplijnen en lifelines voor single-handed zeilen

Ik heb jaren singlehanded gevaren met gordel, korte lifeline(s) en loopbanden in de gangboorden, aangevuld met vaste bevestigingogen in de kuip. Zwemvest liet ik meestal achterwege ("liever een snelle dood" redenatie, gebruikelijk bij solo-zeilers).

Eerlijk gezegd ging de losse gordel niet consequent om (niet bij warm weer ivm draagcomfort, jas aan/uit), maar had ik destijds wel zeilpakken/jassen met ingebouwde gordels en dan ging de lifeline wel redelijk consequent vast.

De loopbanden werkten in praktijk niet naadloos; vooral ff snel naar het voordek werd vaak gefrustreerd doordat de lifelines aan loopbanden ergens achter bleven hangen of ik mezelf vastdraaide tijdens bv het zetten of weghalen van een spiboom.

De hoofdreden (voor mij) om lifelines te gebruiken is vooral niet overboord te gaan. De kans dat ik singlehanded aangelijnd overboord gevallen weer aan boord kom lijkt me niet eens zo groot (?) ....en dat wordt niet beter als je 67jr bent.

Loopbanden in de gangboorden van brede 34 voeter icm 60cm zeerailing en korte lifeline houden je misschien nog een beetje binnenboord, maar op mijn huidige smalle 26voeter met 45cm struikeldraadje is die set-up kansloos om jezelf binnen de zeerailing te houden.
Loopbanden (of lijnen) door het midden links en rechts langs de mast zijn misschien een optie, maar zitten behoorlijk in de weg en zijn daardoor eigenlijk niet bruikbaar als permanente oplossing.......dus zitten er in de praktijk vaak niet op voor een kort tochtje of bij licht weer (en ook dan kan ik gewoon overboord struikelen)

Ik ben nu dus op zoek naar een betere oplossing:

Een comfortabele "gordel" die ik echt altijd kan dragen, met of zonder jas. Ik heb een stel moderne reddingsvesten besteld om eens te passen (Spinlock Deckvest lite, Besto Comfortfit 220 en 180)
NB: Bewust niet de 275plus versies om mezelf de kans te geven weer terug aan boord te komen in het geval dat....

Meerdere vaste punten waar ik een korte lifeline aan vast kan klikken op "werk"plekken: twee zitten er al in de kuip, een voor de mast.

Een langere lifeline vanuit de mast (die ik dus permanent vastklik aan de gordel) lang genoeg om van boeg tot achterdek te kunnen bewegen en mij in geval van overboord ter hoogte van de spiegel/zwemtrap meesleept (zodat ik een kans heb weer aan boord te komen via de achterpreekstoel)
NB: die zwemtrap kan vanuit het water uitgeklapt worden.

Kort samengevat: 150-275 N reddingvest met lange permanente lijn en korte lifeline voor op werkplek. Geen looplijnen op dek.

Mis ik iets? Andere praktische oplossingen/ervaringen?

NB: terminologie Ned-Eng blijft een beetje lastig: loopbanden zijn de "jacklines", lifelines zijn de "tethers" en zeeraling is de "lifeline" in de door mij gebruikte termen.

Maarzo een gelezen artikel www.morganscloud.com/2016/11/1...k-jacklines-forever/
Google op jacklines, tethers, en je vindt hopen info, video's en meningen.

Zelf heb ik atijd een reddingsvest aan. Ook om de nabestaanden en reddingsdiensten niet te lang in onzekerheid te laten.
Verder houd ik me altijd vast als ik naar voren ga, ook bij rustig weer. Lifeline gebruik ben ik selectief in, ik blijf altijd overal aan haken. Ik verwacht dat dat met jouw idee van een iets langere lijn nog veel erger is.
Mijn lifeline heeft twee haken, zodat ik kan overhaken. Oog in de kuip, aan de mast en bij de voor kikker. Verder op kajuitdak een loopband gespannen, ongeveer vanaf de valliertjes naast kajuitingang naar voorbij het voorluik, aan beide zijden van de mast. Op het voordekje dan ook nog een band(je) naar de punt. Ze hebben mij nog nooit in de weg gezeten (behalve bij borstelen van het dek/kajuitdak)

Solo en beetje meer wind en golven: Ik kruip naar voren en weer terug!

Unster schreef :
Die korte loopbanden op het dak langs de luiken zijn wel een goed idee en uitvoerbaar op mijn boot (Marieholm IF). Met een dubbele lifeline/haken wordt het overzetten wel veiliger natuurlijk.
Of die lange lijn gaat werken in de praktijk aan dek weet ik niet. Kans op haken is natuurlijk aanwezig.
Het idee erachter is dat ik soort "laatste" reddingslijn heb voor het geval ik in de overstapjes tussen het inhaken van de "normale" lifeline op de vaste ogen overboord ga.
Met de lifeline aan de looplijn in het gangboord heb je de meeste kans ergens halverwege overboord te blijven hangen tussen de scepters. De lange vaste lijn zou zo moeten werken dat je net achter de spiegel wordt meegesleept en daar in het zog de trap kunt bereiken.

NB: ik heb intussen beide Besto's (oudere 180 en nieuwere 220) en de Spinlock lite+ gepast en de Spinlock gaat het makkelijkst aan/uit (handige gesp) stel je makkelijker af en zit het lekkerst. Kwestie van smaak natuurlijk, maar die Spinlock zie ik mezelf wel vaak dragen.

Waterblok schreef :
Zo doe ik het in de praktijk vaak ook ( niet altijd aangelijnd ) maar met het stijgen der jaren plus een stuk kleiner/slanker bootje ben ik wel wat voorzichtiger aan het worden.

Wij hebben beide vesten (naast 275 Secumars).
De nieuwe Comfort Fit 180 zit voor mij wat lekkerder dan de Spinlock. De Spinlock is erg compact verpakt en daardoor stug.
Enorm prijsverschil (dubbel).

Watermaat schreef :
1: Dat doe ik ook zo: Alarm slaan, tijd rekkken, gevonden kunnen worden.

2: Loopbanden midden over via de mast naar de kikker voor en weer terug.
Ik ga dit jaar met een korte life line experimenteren; de lange gebruik ik solo niet meer.

3: Er was vorig jaar een topic over “onderdoor” banden. De gespen zijn de bottleneck. Helaas op mijn toen net nieuwe dure Spinlock 275 ook niet geweldig.

Ilex schreef :
Ik vind vooral die losse gesp van de Spinlock makkelijk bij het aantrekken, maar de Besto comfortfit zit inderdaad erg goed. Top voor zo'n prijs.

Booty24 schreef :
Dat topic heb ik nog doorgespit; gespjes lijken inderdaad vrij kwetsbaar. Je moet er maar op vertrouwen dat de producent dat voldoende test. Veel real-life praktijk/ervarings testen zijn er natuurlijk niet.

Ik heb op mijn 22ft bootje in de kuip en bij de mast een groot stevig oog, waar ik mij aan vast kan maken. met mijn lifelines kan ik dan net niet overboord vallen. Ik heb reddingsvestjes met geintegreerd harnas, bevalt prima.


Martijn

mrtnm schreef :
Ik zit ook aan zoiets te denken. Mijn boot is iets langer, maar ook daar is de afstand tussen kuip en mast maar klein en vrij makkelijk te overbruggen zonder loopband.

Een vriend van mij is solo overboord gegaan en heeft dat niet overleefd. Ze hebben zijn boot en omdat hij aangelijnd was hem terug gevonden. De nabestaanden hebben daardoor minder vragen over waar hij is gebleven.

Dat vind ik ook een hele belangrijke! Afsluiten wordt anders schier onmogelijk.

Het feit dat hij aangelijnd overboord ging en niet in staat was zichzelf opnieuw in veiligheid te brengen, zou iedereen kritisch naar zijn/haar situatie moeten doen kijken...

Dat kritisch kijken is precies mijn bedoeling van dit topic.

Je ziet geniale on-board systemen op filmpjes, naar allemaal bij perfecte weersomstandigheden en zelden singlehanded (of met je partner slapend binnen)





Beide filmpjes laten de struggle zien hoe weer aan boord te komen singlehanded....met mooi weer! Ik zie me dat met mijn 67e niet doen bij 5-7 Bf.

Ik geef het iets meer kans als ik net achter de spiegel blijf hangen in het zog bij de zwemtrap. Vandaar dat idee van een aanvullende vaste lange "life-line" ( zodat je van boeg tot hekstoel kunt komen) vanuit een vast punt (mast of iets erachter) zodat je bij te water zeker op die plek komt te hangen.

Zonder enige onderbouwing.

In mijn idee is de kans dat je een overboord situatie overleeft het grootst als je een PLB bij je draagt en kleding die je enigszins warm houdt en niet voortgesleurd wordt door je boot. Verder je nabestaanden en geliefden er van overtuigen dat het zeilen voor jou toch is wat je het liefst doet en als je dat niet overleeft dat de nabestaanden met dat in gedachten aan je terug moeten denken. Hij in heen gegaan terwijl die iets deed waar hij gelukkig bij was.

Watermaat schreef :
En dan dragen ze nog niet eens een inflatable pfd...
Kansloos imho

@ noreen

Dan ga je er vanuit dat je volledig op basis van vertrouwen in elektronica en inzet reddingdiensten het er levend vanaf zou kunnen brengen?
Zou niet mijn eerste keuze zijn, hooguit mijn laatste optie.....maar echt onderbouwen kan ik mijn overlevingskans overboord aan een lijntje ook niet natuurlijk.

"voortgesleurd door je boot" is natuurlijk een ander verhaal met een 36voets tri dan met een 26voets S-spantje. Daarbij zijn er ook opties om je stuurautomaat los te koppelen (of misschien in de wind te laten sturen?) zodat de snelheid eruit gaat.
Bij mij zou een lijntje aan de stuurautomaat dat achter overboord drijft kunnen werken ?

Prioriteit 1-3 blijft natuurlijk:
aan boord blijven......dus gordel altijd om en altijd kort aangelijnd....moeilijk genoeg om ALTIJD aan te voldoen ( Bf 2-3 en 35 gr ? )
Wat mij betreft heb ik daarnaast nog graag een optie 4 en dat is overboord meegesleept worden op een plekje naast mijn zwemtrap. Pas daarna komt voor mij de Epirb oid (je kunt jezelf ook lossnijden als aan boord komen geen veilige optie is?) ....en daarna is er gewoon het "einde" als het allemaal tegen zit. Liever zo dan vallend van huishoudtrapje of met je E-bike van de weg te worden gereden

Watermaat schreef : Probeer het maar eens deze zomer, met iemand aan boord. Spring in het water, trek aan dat lijntje. Het viel mij afgelopen zomer bij minder dan 6kn wind op: ik dacht dat de boot zo langzaam ging dat ik wel even in het water kon springen en met een lijn achter de boot zou ik de boot wel even bijhouden en weer aan boord komen. De boot verdween gewoon uit m’n zicht, ik kon hem niet eens bijhouden terwijl ik dacht dat ie bijna stil lag te dobberen. Gelukkig was er uiteraard nog wel iemand aan boord om de snelheid uit de boot te halen.

3Noreen schreef :
Dit.

Alle solo MOB filmpjes die ik gezien heb, laten een tamelijk troosteloos beeld zien. Het is nauwelijs mogelijk weer aan boord te komen. Alle slimme en minder slimme systemen ten spijt.

Komt nog bij dat alleen een lifeline in je kraag überhaupt nuttig kan zijn. Bij een op je borst wordt je op je buik gedraaid met je hoofd onder water. Zie daar met 6 knopen vaart maar eens uit te komen.

De "niet overboord" inrichting van de loopbanden lukt mij aan boord niet gegarandeerd. Bij uit de kuip stappen is het gangboord te smal.

Solo heb ik de volgende strategie:

GEEN lifelines.

ALTIJD zwemvest aan, met PLB er in.

Om zwemvest aan te doen, en alle K-smoezen van mezelf teniet te doen, heb ik een Spinlock gekocht. Die zit zo lekker dat je m bijna zomaar aan doet.

Als ik niet op tijd uit zee gevist wordt, is t "jammer joh".

Watermaat schreef :
Gewoon thuis doe ik dat ook als bijvoorbeeld mijn hart dreigt er mee op te houden. En de kans dat dat gebeurt op mijn leeftijd is aanzienlijk groter. De bakelieten telefoon met koperdraad en telefoniste is er al jaren niet meer.

XanderB schreef :
Context van dat lijntje is wel dat ik ingehaakt ben met een lifeline en dus meegesleept wordt kort achter de boot. Dan zou ik misschien met dat lijntje iets kunnen lostrekken ?

@ Joop @ Noreen
Die Spinlock heb ik intussen binnen om exact jouw redenen; geen smoes om hem niet te dragen, want hij zit lekker.

Helemaal geen lifelines gebruiken gaat mij een stap te ver...maar de eerlijkheid gebied me dat ik verre van consequent ben. Ik vaar meestal ongezekerd op het Hollands Diep en hang ook ongezekerd over de hekstoel om mijn BBM op te hijsen/laten zakken terwijl ik buiten Stellendam ineens vastgeklinkt in mijn kuip zit.
Ik probeer wat meer logica in het gebruik van gordel/lifelines te krijgen.


Ik blijf er een beetje moeite mee hebben als pleziervaarder een beroep te moeten doen op hulpdiensten als ik niet tevoren alle zelfredzaamheid heb ingezet. Gordel en lifeline geeft me in ieder geval het idee dat ik er alles zelf aan gedaan heb, voordat ik op de noodknop druk.
NB: Ik heb mijn single-handed zeezeiltochten altijd gedaan zonder "noodknop" (zelfs geen marifoon) en dan sta je er toch wat anders in: als ik mezelf niet red is het "einde verhaal"

Ik heb ooit wel eens data gezien over overlevingskansen als je overboord gaat. Dat is echt heel klein. Iets van 80% of nog groter kans dat je het niet overleeft. Dus moet zelfredzaamheid zich bezig houden met aan boord blijven. Op het moment dat je overboord gaat ook als je niet solo zeilt is het zaak om als eerste prioriteit te hebben dat je hulpdiensten inroept. Dat is ook wat de hulpdiensten ook het liefst hebben dat je doet. Je bent dan het stadium van zelfredzaamheid gepasseerd.

Kan best kloppen , in water kouder dan 15 graden en je valt erin , heb je eerst een koude shock dat is zo tussen de 3 en 5 minuten , daarna komt zwemfalen , dat wil zeggen je spieren beginnen te verstijven , afhankelijk van wat je gewend bent veel in open water zwemmen of niet (dat maakt het verschil ben je gewend aan kou) zal bij de meeste mensen na een minuut of 30 tot 45 zwemmen een hele opgave worden .

Lig je nog langer in het water en komt je lichaamstemperatuur beneden de 35graden ben je al bijna zo goed als dood .........als er niet heel heel snel hulp komt .

Met deze water temperaturen is dat dus < 1 uur !

Ik zie dat het IJsselmeer nu ca 10 graden is , wordt het nog een stukje korter zeg 30 - 45 minuten max .

Ik denk dat we nauwelijks van mening verschillen. Aan boord blijven is hoogste proriteit en ik meen me ook een Engels onderzoek te herinneren dat 80% van MOB situaties op zee dodelijk afloopt (bemande jachten).

Kom ik terug op mijn hoofdvraag: zijn de gebruikelijke loopbanden in het gangboord icm korte lifeline de beste optie om aan boord te blijven? Waarschijnlijk niet dus?

Ik ga zelf eens kijken of ik met een aantal vaste midscheepse bevestigingspunten (of lijnen met veiligheids sluiting) een parcours kan aanleggen waarbij ik in de kuip of vanuit de kuip naar het voordek steeds aangehaakt ben, zonder over de railing te kunnen.

Een idee is om een life-line te bevestigen ter hoogte van het spiboom-oog aan de mast. Door de hoogte waarschijnlijk net geschikt om staand of kruipend van de genua-halshoek tot schoothoek te komen, zonder vol overboord te kunnen gaan.