Onderwerp: Reisverslagje Griekenland 16-10-2010 - 23-10-2010

Een week zeilen met een vreemde.
Over cavakes, kleien, schotten, Ierse potten en Vliegende Jack Russels!!
Inleiding.

Hoe het begon:

Dit was de oproep van Nico die ik (Bertje71) zag staan en na een aantal dagen op gereageerd heb, na 3 keer gebeld te hebben en wat mails, was de kogel door de kerk. De gesprekken aan de telefoon liepen vrij vlot, zelfde humor en natuurlijk allebei ZEILERS.--> We doen het!! Op 6 oktober heb ik de boot besproken en Nico de vlucht die na een zoektocht naar voordeel vanaf Düsseldorf vertrok. Bij het msn contact kwam het eerste (voor ons) onvergetelijke woord al: Nico begint met: Cavakes! Eerste reactie: shit hij spreekt Grieks, 2 seconden later oh wacht, Frans: ca va? Verkleinen op zijn Vlaams is misschien wel cavakes!!
We hadden besloten om wegens gebrek aan kennis van het gebied met het flottielje mee te gaan en dus was het aftellen (10 dagen, 9 dagen ….). Woensdag voor vertrek nog even bellen over hoe en waar treffen we elkaar en het werd in verband met de afstanden Motel van de Valk Eindhoven. Hier kon Nico zijn auto ook rustig een week staan.

Wit t-shirt: Nico, Gestreept: Bert

16-10-2010 Dag 1 NL/B  Nidri (Lefkas).

Kennismaking, vliegen, drinken, lachen en och nog iets drinken en oh ja, nog Grieken ook.

Volgens afspraak rond 12:00 bij motel vd Valk Eindhoven, en na 2 belletjes kunnen we elkaar in de ogen kijken en de hand schudden. Shit, hij is een kop groter dan Bertje (192cm) maar komt geschikt over. Onder het genot van een kop koffie/ jus d’orange worden de eerste voorzichtige woorden en grappen gewisseld. Grap (gelukkig) van de dag in dit geval van Nico: ik ben Gay, vind je dat erg?

Om 12:30 vertrokken naar Düsseldorf vertrokken en daar rustig ingecheckt en onder het genot van een biertje op het vliegtuig gewacht. Na een rustige vlucht om 19:15 aankomst in Preveza waar de taxi al stond te wachten om ons naar Nidri te brengen. Deze werd gedeeld met nog 2 (Belgische) deelnemers aan het flottielje.

In Nidri werden we verwelkomt door de mensen van zonnigactief.nl. Na de spullen op de boot te hebben gelegd eerst boodschappen gedaan die zondags op de boot bezorgd zouden worden. En nu? Hmm eten? Ja goed plan. Biertje? Ja lekker. Tijdens het bieren geprobeerd elkaars taal te verrijken met echte Nederlandse /Belgische woorden hierover later vast wel meer . Rond 01:00 kroeg dicht daarna andere kroeg alwaar de restanten van een bruiloft aanwezig waren, wat nog redelijk gezellig werd afgezien van een jaloers Griekje die het niet leuk vond dat zijn vriendinnetje met Nico wou praten. Om 04:00 terug lopen maar de wandeling was nogal lang waarop we besloten nog maar een bierpauze te nemen waarop het 05:00 uur was voor we te kooi gingen.

Het beneteau(tje) wat een week ons huis zou zijn.

en de kaart met in verschillende kleurtjes de routes per dag

17-10-2010 Dag 2 Nidri -> Kalamos.

Briefing, zeilen, bootje leren kennen, Belgische navigatie en groeps diner.

Na een kort nachtje om 09:30 briefing waarin de bestemming van de dag wordt verteld en de mogelijke routes met de bezienswaardigheden. Eerlijkheid gebied me te zeggen dat ik nog net de bestemming heb onthouden en dat had zijn oorzaken in het weinig slaap gecombineerd met (natuurlijk) de lange reis. Na het in orde maken van het nodige papierwerk konden we eindelijk doen waar we voor gekomen waren, het water op en de zeiltjes de lucht in!
Om niet in de Bus van het flotielje terecht te komen besloten we onder Meganisi door te gaan (zwarte lijn op de kaart). Tijdens deze tocht kwamen we er achter dat het in Griekenland 1) kan regenen! 2) dan toch nog wel warm is. 3) wind staat. En 4) dat je die ook tegen kan hebben!! Dus afgezien van de temperatuur en het uitzicht net Nederland. Helaas veel op de motor moeten varen afgewisseld met wat leuke stukjes zeilen. Die rare hoek in de aanvaar route komt omdat mijn (verder perfecte) navigator dacht dat de haven een verlaten dorp was waar hij “iets” over gehoord had op de briefing. Nadat we (zoals verwacht) als laatste binnen kwamen werd er meegedeeld dat we s ’avonds gezamenlijk zouden eten. Hier leerden we de rest van de zeilers kennen en zij ons! Bij het bestellen (per boot) van de wijn was de vraag een halve liter of een liter? Waarop het antwoord was: een liter om mee te beginnen, wat een vreemde blik opleverde van de plaatselijke ober. De overige aanwezigen konden het niet geloven dat we elkaar niet kenden en de opmerking we zijn op huwelijksreis maakte dat nog minder aannemelijk!! Kortom leuke dag, lekker eten en gezelligheid.

Nico in the rain

Bertje ook nattig

eilandje

18/19-10-2010 Dag 3+4 Kalamos -> Sivota

Vlinderen/melkmeisje 7,4 knt voor de wind en een onrustige nacht + dag+ nog een nacht.

Na een redelijke nacht slaap, om 09:30 briefing waarin de mededelingen over die dag werden verteld en de bestemming, in plaats van Vathi (Ithaca) gaan we naar Sivota (rode lijn op de kaart) in verband met het te verwachten weer op dinsdag. Om (weer) niet in de bus te zitten volgde het besluit om onder Kastos door te gaan. Goede beslissing met een lekker windje (ong. 3-4 bft) pal achter ons dus Melkmeisje, probleem op een huurboot is natuurlijk dat er geen extra’s op zitten. Dus in plaats van het genua tje met een spiboom lekker naar buiten te houden hebben we maar de pikhaak gebruikt! Voor Nico was het een nieuw iets om de genua met een boom naar buiten te houden bij voor de wind varen. Het beneteau-tje 281 was in zijn schik en we schoten regelmatig over de 7 knt. S.O.G. met het hoogste (geziene) 7,4 knt. Na een voorspoedige reis met af en toe zon en wat regen.

Bij aankomst in Sivota, wederom als laatste, achteruit aan het ankertje en de spiegel aan de kade met 2 landvasten. Er werd al meegedeeld dat er voor de volgende dag 8 bft werd voorspeld en dat er in dat geval niet uitgevaren werd  . Na het gebruikelijke eten en drinken lekker de kooi in. Om ongeveer 02:30/ 02:45 werd ik wakker van nogal wat gebonk bij het controleren bleek het anker losgeslagen te zijn, aangezien we redelijk beschut lagen en de winch niet echt soepel liep, dacht ik: 2 fendertjes op de spiegel en morgen mag flottielje leider Casper met zijn bootje gaan kijken. Lekker snel terug de kooi in. Om 03:30 door het vele bewegen van de punt ( waar ik dus mijn kooitje had) toch maar weer gaan kijken, en het rustige beschutte baaitje was niet meer zo rustig, dus toch maar Casper wekken, die daar (achteraf) blij mee was, na eerst onze boot aan de punt met het hekanker extra vast te hebben gelegd bij controle van de andere boten er nog 5 los bleken te liggen. Dus die arme jongen had een hele korte nacht, wat niet alleen met de ankers te maken had maar ook met zijn bedtijd .

Wakker worden voor een briefing die geen briefing was, aangezien de enige mededeling was: het is 8 bft buiten dus helaas mogen we/jullie er niet uit!! En nu? Wat moet je een hele dag in F@#*X@# Sivota, wat eigenlijk niet meer is als een rij kroegen/restaurants om een haventje heen, als je pasfoto in het woordenboek achter A.D.H.D. staat?? Dan ga je maar de overige zeilers vervelen/pesten. Taalspelletjes met Belgen spelen, zo heb ik de eer om de Belgische taal verrijkt te hebben met het woord “kleien” in plaats van grote boodschap (laat ik het web nou maar niet verder vervuilen dan nodig). Ehm biertje doen? Ach “it’s 5 o’clock somewhere” Douchen? Ook maar even, dat kan in dit stukje med. in de meeste restaurantjes tegen of een (kleine) vergoeding, 1,50€-2,50€, of genoeg verteerd hebben! Nog wat eten, drinken ehm anderen lastig vallen en hier en daar wat foto’s nemen. En zo duurt een dag laaaaang.

Creatief boompje

schuim vanuit de kajuit bij 7knp

Baai van Sivota bij aankomst (dag 3)

Een dag later is het niet meer zo glad en zien we Casper zwoegen met ankertjes in zijn (bij)bootje

Regenboog

Regenbui(tje)

20-10-2010 Dag 5 Sivota  Vahti (Ithaca)

Afscheid van het flottielje, reisfolder blauw baaitje met losslaande ankers en een zwemmende reisgenoot, opgedregde winkelwagens en gewoon op de lange zijde aanleggen.

Na een dag vol lol en verveling door het niet zeilen, gaan we vol verwachting naar de briefing. Bestemming van het flottielje wordt (klein) Vathi (Meganisi), we kijken elkaar aan en denken beide: kleine afstand en terug richting noord. Niet echt waar we zin in hebben. We spreken Casper en Maayke aan of we niet bareboat verder kunnen, aangezien juist in zuidelijke richting mooie dingen te zien zijn. Na een telefoontje en de ondertekening van een borgformulier zijn we VRIJ om te gaan waar we willen! Na hier en daar voor een paar dagen afscheid te hebben genomen en wat (toeristische) tips van Casper en Maayke gaan we vol goede moed PLEITE.

Een blik op de kaart deed ons besluiten via one house bay (Atoko) naar Vahti (Ithaca) te zeilen (groene lijn op de kaart). Mooie tocht van (geschat) ruim 25 mijl. One house bay is exact hoe het heet een (reisfolder) blauw baaitje met 1 (één!!!) huis. Anker voor uit, met een hoop Belgisch gevloek vanaf de punt aangezien de (elektrische) winch ieder 10 cm een tik met een lierhendel moest hebben, hek anker uit en plons daar ging Nico richting strand. Ik dacht ik ruim nog even wat losse schoten en landvastjes op en doe dat fluitend in een zalig zonnetje met een super vrij gevoel, dit is vakantie!! Tot ik door authentiek engels gevloek en gescheld wreed uit mijn droom wordt gewekt, anker is losgeslagen (of heeft nooit goed gepakt) en ik drijf langzaam op een, volgens die man, “fucking 3 milion pound worth catamaran” af. Na heel kort wat vriendelijkheden, van mijn kant, uitgewisseld te hebben met wat engels ge-sjagerijn vanaf de andere boot trek ik de conclusie dat niet iedere zeiler sociaal is en dat er ook zijn die liever schelden en vloeken dan even een handje te helpen en onderneem maar actie, start de pruttelbak probeer tegelijk te sturen en het hek anker in te halen, frustratie alom want god/mijn ouders (doorhalen naar de overtuiging van de lezer) heeft me 2 armen te weinig gegeven. Dit en de rekensom 3.000.000 pond tegen 1 hekanker deden mij besluiten het anker te lossen . Na wat ruimte tussen mij en die vriendelijke Engelsman gecreëerd te hebben werp ik een blik op het strand en zie Nico daar verdwaasd kijken hoe ik zonder hem weg vaar!! Met wat handen en voeten maak ik hem duidelijk dat ik even ruimte op zoek om het anker binnen te halen en dan terugkom om hem te halen. Wat ik ook maar gedaan heb maar het is me nog steeds niet duidelijk of er in dat ene huis iemand woont of niet.

Na dit mindere voorval zetten we koers naar Ithaca om daar Vathi met ons gezelschap te vereren. Na de eerste mijltjes klaart mijn humeur over het verloren anker snel op ook geholpen door enkel stevige glazen ouzo wat later Griekse grapa bleek te zijn. Het bootje zeilt beter dan ze ankert en met een lekkere 4-5 bft gaan we ruim aan de wind lekker door het water met een knoop of 6. Bij het binnenlopen van de baai staat er op de hoek van een berg aan het water een hele grote biechtstoel of een heel klein kerkje, eerlijk gezegd zijn we er nog niet uit en we zijn gekomen om te zeilen dus we hebben het maar niet lopend verkend. Verder tuffend zien we een perfect vierkant eiland en wat staat er op? Juist weer een kerk met slingers rond de ingang. Leuk maar je wordt er wel dorstig van, dus gauw door naar de haven. Na het gedonder met het anker in de afgelopen dagen zie ik ineens dat de “korte” kant van de pier/steiger lang genoeg is voor ons 28 voetertje dus ik roep naar Nico: bakboordzijde landvast voor en achter en klaar!! Zo dat ligt even luxe, Nico is verdwenen met camera en even later komt hij helemaal enthousiast terug met een of ander verroest aangevreten winkelwagentje en gaat dat vanuit alle hoeken en posities (liggend, zittend en staand) fotograferen onder het scanderen van de kreet: “dit is de MAX”. Ehm, heb ik dat? Is die nog kunstenaar ook joh. Ach een paar biertjes en dat gaat ook wel over. Verder lekker gegeten, eindelijk recordable cd’s want die Griekse radio waren we na 1 dag al moe en een nieuw koosnaampje voor de vriendin van Nico namelijk : MUTS. Na mijn talrijke commentaren met het woord muts erin Nico uitgelegd wat je er allemaal mee kunt bedoelen/ benoemen besloot hij om via de msn haar voortaan maar muts te gaan noemen.

Zeilen in het zonnetje.

One house bay en heel erg BLAUW water.

Grote biechtstoel of kleine kerk?

Vierkant eiland met feestkerk?

Lijntje voor en lijntje achter, klaar!

DE MAX

Kunstzinnige belg in actie.

Miss Vathi van het jaar 1929 met pittoreske achtergrond

Dit was het voor vandaag wel weer, morgen meer en reacties welkom. Kritiek niet!!

Pracht verslag! Ook de humor ontbreekt niet. Smaakt naar meer!

Jullie hadden in ieder geval genoeg fenders opgehangen, het lijkt wel zo'n "touwtjetrek kraam" op de kermis

Tja, en verder? Om de één of andere reden komen steeds de termen "prettig gestoord" en "mafketels" bij mij op. Maar zie dat als een compliment, want het moet daar retegezellig zijn geweest aan boord

Ben wel erg benieuwd naar het van verhaal van die vliegende Jack Russell .......

Volgens mij was jij daar (slapend) getuige/slachtoffer van!! en let op wat je zegt ik heb hier nog foto's van je!!

Tot dat...

Heerlijk verslag en toch geweldig dat je elkaar op deze manier kan vinden in het leven. Op de eerste foto lijken jullie wel broers.

Leuk verslag ben benieuwd naar het vervolg.

Pas jij maar op dat ik jouw telefoonnummer niet naar Miss Vathi door mail
Maar eh ben benieuwd naar het vervolg, heb in iedergeval van het 1e deel genoten.

bertje71 schrijft:

Dit is genieten hoor Bertje71.
Leuk verslag.

Grt, Michiel

Leuke schrijfwijze en mooie humor. Ik zie het helemaal voor me. Enne leuk dat zo goed klikt. Wanneer komt de rest?

martinbeens schrijft:Vandaag (nu) weer een dag en (hopelijk) morgen de rest!!

21-10-2010 Dag 6 Vathi--> Fiskárdho

Lunchen in Frikes, Griekse dame vangt eigen lunch en een ligplaats tussen Schotten en Ierse potten.

Na het wakker worden, voor Nico (dagelijks) een aantal flinke kloppen met de maglite 3XD op zijn hut deur vergezeld van de kreet: “KOFFIE” waarop standaard het antwoord kwam: “is er ook thee?” een korte 2 persoons briefing waarin de route werd bepaald. Eindbestemming Fiskárdho, enige stad(je) wat geen schade had door de aardbeving van 1953, en indien de wind het toelaat een stop in Frikes. Zie de paarse/blauwe (sorry kleurenblind) lijn op de kaart.

Na het verlaten van de haven en de baai van Vathi gaan de zeilen omhoog en de muziek (cd) aan, met een mooi windje van ong. 3-4 bft schieten we lekker door een rustig zeetje. Door het windje mee lopen we mooi op schema om in Frikes te lunchen. Bij het binnenlopen lijkt het net of we dat verlaten stadje van dag 2 gevonden hebben, geen boot te zien, als we wat dichter bij komen zien we leven dus we leggen maar weer zijdelings aan, ruimte zat en het scheelt een hoop gevloek in een serene rust. We ontdekken al snel een lekker terras aan het water, logisch want veel meer was het dorpje niet, waar de eerste foto (die met die kleine glazen) uit dit topic is genomen. Terwijl we met het glaasje lekker in het zonnetje zitten komt er een struise dame langsgelopen met haar vers gevangen 8-potige lunch/diner van die dag zie foto. Na in gesprek te zijn geraakt met de Grieks/Zuid-Afrikaanse eigenaar komen we er achter dat dit echt de laatste stuiptrekkingen van het seizoen zijn en dat 90% van de bewoners tussen half oktober en begin november de dorpjes/eilanden verlaat om in b.v. Athene de winter door te brengen. Nico gaat nog even met zijn camera de kunstenaar uithangen en na een leuke stop gaan we weer verder.

Zo te zien is octopus nog gezond ook

In de zomer ligt dit stampvol

staat te koop!

alleen voor het uitzicht zou je het kopen!!


In het zonnetje met een iets zwakker windje gaan we vrolijk verder en ronden de noord zijde van Ithaca om in een (op de kaart) rechte lijn op Fiskárdho af te koersen. Na gezien te hebben wat water met steentjes doet zien we in de verte een stipje wat snel groter en groter wordt en we zien een ……..

zodiac met wat duikers die duidelijk haast hadden!


Bij aankomst in Fiskárdho een rondje door de haven en helaas geen ruimte om langszij aan te leggen toch maar ankertje uit en vandaag ging dat vergezeld van Nederlands gevloek! Door het makkelijk te bedienen anker lagen we een beetje scheef maar aan stuurboord is zat ruimte en ach dan hebben we aan bakboord maar een meter of 4 vrij. Half uurtje later is alle plek aan stuurboord ook bezet door een aantal schotten van een Brits flottielje wat ook een oranje uv strook heeft. De leiding van hen vertelt ook veel samen te werken met zonnigactief. Nu bijna alle plekken, behalve die smalle aan onze bakboordzijde, bezet zijn wordt het toch stress in de haven als er nog 2 Griekse boten een plek zoeken, en de Engelse begeleiders aan onze bakboordzijde gaan staan en hun laatste boot opdracht geeft “to rev it up to 4000 rounds and run for this spot” Als de Grieken (ook van een flottielje) dat merken, worden op de aangrenzende steiger, volgens mijn interpretatie, dezelfde “bevelen” geschreeuwd want de 2 huur bav’s gooien ook het gashendeltje open. Als ik tegen de wachtende Engelsman zeg dat het wel krap is voor die boot is zijn antwoord hij: “ah don’t worry mate, they are Irish lesbians, so they know how to fit big things in to a tight hole” Ik kijk Nico aan die al begint met lachen en zeg: “Dat kan alleen ons gebeuren, ingesloten tussen schotten en Ierse potten!!” Na dit voorval besluiten we maar te gaan drinken en misschien nog wat te eten. Hiervoor vonden we een leuk klein barretje met leuke pub sfeer waarop we besloten na het eten maar terug te gaan. Bij terugkomst bij de boot stonden de schotse kids met een aantal ouders om een puts heen en nieuwsgierig door het gegil hebben we ook maar een blik geworpen en wat blijkt de kiddo’s hadden met het schepnet een octopusje gevangen. Nadat deze door de visser, bij wie ze hem voor de neus wegkaapten, vakkundig de nek werd omgedraaid en ze hem/haar dus niet meer terug konden gooien hebben ze het beestje maar verkocht aan een visrestaurantje (12€) dus als er mensen naar de med gaan en het budget wordt krap …….
Na dit voorval lekker gegeten en nog een paar dimple’s genuttigd onder het genot van Napoli – Liverpool en internet contact met het huisfront. De meeste barretjes en restaurantjes hebben Wi-Fi beschikbaar voor de klanten wat het zoeken naar internetcafés overbodig maakt.

Spatter de spatter

Hier kun je geen slecht humeur hebben!!

Lekker kontje heb die beneteau toch!

Even buik in, borst vooruit, kin in voor het thuisfront!(ze is houdings en bewegingstherapeute!!)

12 € icecreammoney!!!

Let op de fiets.

Bert,

een kompliment voor het verslag,..
heb het graag gelezen..

Weer een lekker stukje
kom maar door met de rest

leuk om te lezen en blik van herkenning; hebben ooit ongeveer (bare boat!) hetzelfde rondje gedaan en ook onder behoorlijk wisselende weersomstandigheden zo laat in het seizoen.

Wie hebben de race om de bakboordplaats nu gewonnen? De Ierse meiden?

Leuk verslag hoor...
Ben zelf ook nog steeds aan het nagenieten van de heerlijke zeilweek...

En Marcella; leuk dat je hier ook rondstruint...

Groeten,

Niels

Dat was weer genieten Bert.

Grt, Michiel

22-10-2010 Dag 7 Fiskárdho --> Nidri.


Machogedrag havenpolitie, lange tocht, laatste keer afmeren, barbeque en een vliegende Jack Russel!!

Na een rustige nacht, geen last van geschommel, golfslag of wilde potten , lekker wakker geworden en in het zonnetje op een terrasje ontbeten. Bij terugkomst komt er een stoere man in uniform met bijpassende spiegelbril op ons af en terwijl hij zijn nek verrekt van het omhoogkijken, ik schat hem 1,50 m hoog, commandeert hij ons om na het vertrek van de ferry op het kantoor te komen om de papieren te laten zien. Ik kijk Nico aan en vraag nog aan dat mannetje hoe laat dat dat dan is, maar krijg het in vloeiend engels (denk maar een ‘allo ‘allo accent) gegromde: “After the ferry is gone, you show papers in the office!!”. Nou Nico jij houdt van wandelen en jij hebt je papiertje dus veel plezier!! Van een afstandje kijken en luisteren we hoe deze grote meneer met een collega driftig fluitend het ontzettend drukke verkeer van en naar de ferry begeleidt, 2 auto’s eraf en 1 erop, maar ze maken herrie of ze op het drukste kruispunt van Athene staan. Na afloop heeft Nico keurig het mapje met papieren laten zien en om 10:30 mogen we eindelijk weg.

The office!!

Door deze vertraging en de niet zo gunstige, in kracht en richting, wind kunnen we helaas niet onze geplande lunchplek (póros) gaan bezoeken. Verder is het weer een mooie tocht van ongeveer 24 mijl (gele lijn) die in redelijke stilte wordt volbracht, ieder met zijn gedachtes en het idee dat dit toch echt voorlopig de laatste zeiltocht is in deze wateren.

De denker van Bertje, dus niet van Rodin

Lefkas vanaf “zee”

Late uurtjes wordt het ook frisser

Nog wat rotsen

Bij het binnenlopen van de baai van Nidri worden we nog ingehaald door 3 bij elkaar horende huur bav’s die ons “keurig” aan beide zijden voorbij gingen, omdat dat makkelijker is dan aan het roer draaien denk ik. Na nog even wat mensen van de eerste dagen op het water begroet te hebben leggen we het Beneteau-tje voor de laatste maal aan, nu op zijn eigen plekje in de “thuishaven”. We begroeten de rest van de mensen en wisselen ervaringen uit en worden nogmaals overtuigd dat het “verlaten” van het flottielje een goede beslissing was. Bij het horen van de vraag BARBEQUE zeggen we beide: JA. Want gezelligheid is altijd leuk!

De netjes paserende huurbav’s

Crisis in Griekenland?

Nadat Nico heeft gedoucht en ik een duik in het zwembad, wat volgens de bardame 20 graden was, maar aan de nog snellere sprong eruit dan de duik erin denk ik dat het veel kouder was, kleden we ons om voor de BBQ. De BBQ is redelijk gezellig en gelachen wordt er altijd wel (kan aan ons gelegen hebben?) de wijn, uit een doos , rood en wit vloeit rijkelijk en het spreekwoord klopt, alleen in dit geval geen kan maar een doos. Aangezien het gros van de mensen vroeg terugvliegt is het snel rustig en drinken we rustig door. Na een uurtje of wat krijgen we gezelschap van een Jack Russel die driftig kwispelend op zijn Rataplans (Lucky Luke) met zijn staart vraag: “wil jij mijn vriendje zijn?” waar ik persoonlijk geen moeite mee heb aangezien ik, al lijkt het tegengestelde uit dit verhaal, een hondenliefhebber ben. Nadat ook de 2e doos wijn leeg is besluiten we, Nico, zijn 2 landgenoten en ik toch maar richting boot te gaan. Bij de steiger aangekomen staat “mijn vriendje” met zo’n vragende hondenblik naar me te kwispelen waarop ik hem oppak en tegen mijn Belgische reisgenoten zeg: “Ik vraag me af hoe ze op de “Marit” reageren als ze morgenochtend ineens een scheepshond hebben?” Na enkele reacties van “hoe wil je dat doen?” en “dat kun je niet maken.” Vliegt mijn “vriendje” met een keurige boog in de kuip van de Marit en liggen er 3 Belgen rollend van het lachen op de steiger! De bemanning van de Marit, uit angst voor de wet op privacy noem ik hier geen namen maar Marcella mag zich zelf bekend maken, beweerde na uitleg de volgende dag niets gehoord te hebben! Nadat Nico en de 2 andere Belgen uitgelachen/gerold waren en te kooi lagen dacht ik nog even wat te lezen aan dek maar zag dat de bar nog open was en dacht: ”hmmm nog een afzakkertje of wat” en liep de steiger weer op alwaar ik vrolijk begroet werd door mijn kwispelende vriendje die zijn vliegtocht dus zonder trauma’s en/of verwondingen heeft overleeft. Na mijn vriend de Jack Russel veilig aan de wal te hebben gebracht en nog wat genuttigd te hebben ging ook Bertje maar te kooi.

BBQ!!!!!!!!!!!

De grote verhalen

No comment!


Dit “avontuur” is mij super bevallen en ik wil Nico bedanken voor de oproep alhier, ZF voor de mogelijkheid hiervoor, verder Sioni.nl voor de goede service en Zonnig actief (Casper, Maayke en Erik bedankt!) voor de leuke begeleiding en de gezelligheid. AANRADER!

Zowel tijdens de reis als bij het schrijven van dit verslag zijn er, afgezien van wat: flessen/dozen wijn, blikken/flessen bier, wat whisky’s en een fles Ouzo wat achteraf Grappa bleek te zijn, geen menselijke of dierlijke slachtoffers, gevallen . De eigenaar van de Jack Russel heeft van ons het adres van een goede dieren psychiater gekregen alwaar mijn viervoetige vriend zijn eventuele trauma’s kan verwerken.

Excuus voor de vertraging maar heaas pakte ik mijn laptop verkeerd beet en moest ik eerst een nieuw schermpje regelen/ instaleren maar hier is het laatste deel, ik hoop dat jullie het leuk vinden!!