Onderwerp: reisverslag naar de Oostzee

Toch niets ernstigs Tondini?
Je bent volgens mij eerder terug dan gepland. 2 maanden i.p.v. 3

Weten doe ik het zelf nog niet.
Maar mijn zwager mail de me dat er een probleem is met mijn zuster.
Nu ben ik zelf al in de 60 en mijn zuster is 15 jaar ouder.
Wat er is willen ze me niet vertellen tot ik thuis ben.
Ook mijn zus zelf niet toen ik haar belde.
We maken ons ongerust en hebben zelf geen rust meer.
Ik denk dat ze denken laten we hun vakantie niet verpesten.
Maar rust hebben we nu niet meer.
We liggen nu bij Grouw .
Die zus van me heeft me ooit met het zeil virus besmet toen ik een klein jongetje was, was ze een van de beste zeilster van die tijd.
Er stond toen regelmatig in de krant, Mevrouw van den Berg was weer alle mannen te snel af.

oh boy hou jullie hart vast

Begrijpelijk dat je zonder rust te hebben snel naar huis wilt Ton, sterkte er mee.

In ieder geval sterkte!

Dit is minder leuk om lezen Ton.
Sterkte,en hopelijk toch nog een goede afloop.

Laten we hopen dat het goed afloopt, sterkte!

PS: snel gedaan, terug naar Nederland varen.

Door div omstandigheden nog niet tot het vervolg gekomen van de reis.
Maar het komt ,al is het de aankomende winter.
Hier alvast een klein stukje film hoe de boot loopt.

Ton, goed om van je te horen en erg leuk om ook Dini een keer te zien.

Peter

He Ton, leuk filmpje!

Leuk om Dini weer eens te zien en jouw stem weer te horen... in gedachten zit ik ineens een paar maanden in het verleden op de Noordzee samen met jou in mijn nieuwe bootje...

Kijk nou, Ton is weer terug. Lees pas net je topic. Welkom terug!

Hoi Ton,

Mooi filmpje. Zo in alle vrijheid op groot water, dat is het echte werk. Ben benieuwd naar het vervolg van jullie reis.

Albert

Laatste deel
24 juli ik was om een uur of 8 waker en keek even met een slaperige kop even buiten rond.
En zag twee lege boxen , gelijk maar een broek aan en zien dat ik een van die boxen voor ons kan bemachtigen.
Dus snel de stroomdraad van de stijger en de motor aan, touwen los en naar de kuip.
Op dat moment komt Dini buiten en helpt met het aanleggen.
Zo nu kunnen we beter met de fietsen op de kant en hebben we de mogelijkheid om te gaan en komen wanneer we zelf willen.
De stad Svendborg is een wat grotere plaats en met een echte binnenstad, hier heb je ook terrasjes iets wat we in Denemarken echt missen.
Na familie beraad hebben we besloten om vanaf nu bij gunstige wind richting huis te gaan.
Dit om meerder redenen, als eerste omdat we wel heel rare berichten van het familie front hoorde. (Gezondheid van mijn zuster )
En ook merkte ik dat Dini een groot probleem heeft met de taal.
Ze is het plat achterhoeks machtig en daar heb je het mee gehad.
Het is dan wel erg lastig als je een echte klets kous bent en je hebt alleen je eigen vent om tegen te praten.
Dus na de koffie als eerste naar de wasmachines en er gelijk 2 aangezet , ondertussen heb ik de fietsen op de dijk gezet .
Toen we net weg wilde sprak een ander stel op de fiets Dini aan en verhip het waren Hollanders.
Dini heeft wel een half uur staan kletsen met die vrouw, heb het maar laten gebeuren.
Ik meng me op een gegeven moment in het gesprek , want ik merkte dat ze wel erg bekent was hier.
Verteld ze ons dat er op een kilometer of vijf wel een heel mooi kasteel was en dat het een soort museum is.
Kijk dit is informatie die ik wel erg nuttig is.
Toen we de was in de kast hadden zijn we gelijk de fietstocht gaan maken.
Eerst de tom tom in de zak voor het geval we verdwalen, dan kunnen we weer simpel de terugweg vinden.
Het was werkelijk een prachtige tocht langs en over het water ( brug )

tot bij het kasteel.
De naam van het kasteel is : Valdemars Slot:
dit kasteel is of was van een wel heel erg rijk en belangrijke familie uit vroegere jaren, tot een jaar of vijftig geleden.
Bij de ingang en in de folder die we kregen ( in het Nederlands ) stond dat fotograferen beslist verboden was.
Dit is iets wat mijn dan weer aanzet om er zoveel mogelijk foto's te maken.
Eerst even de flitser uit gezet en maar knippen.
1

2

3

4

5

6

7

Na de rondgang door het kasteel zijn we buiten bij een soort kiosk even een glaasje gaan
drinken
Het weer was weer lekker een graad of 24 iets dat wij nu al een week of vijf hebben, en bijna al normaal beginnen te vinden.
Na een korte wandeling heerlijk achter in de kuip het verloren vocht weer aangevuld.
Het eten van vandaag heb ik gisteren al gefabriceerd dus dat werk verviel nu ook en daardoor konden we een extra drankje nemen.
Geen idee hoe laat we het bed hebben opgezocht.

25 juli na de koffie om een uur of tien de touwen los en gaan varen.
Er stond een goede en stevige wind, om in een stuk naar Marstal.
Dit stuk is erg gewild bij veel Nederlanders , maar daar zijn wij weer een uitzondering op .
Hier heb je veel eilandjes en anker plekken maar ook veel ondieptes.
Wij zijn meer van het grote en ruime water daar waar je wel een uur of 3 op een oor kunt liggen en niet de hele tijd moet kijken welk ton daar is en aan welke kant we daar omheen moeten.
Dus na drie en een half uur waren we in Marstal.
In het boek van de heer Vleut stond dat het wel een heel mooi plaatsje is , dat viel wel erg tegen.
Heb geen idee wat hij mooi vind maar de plaats stelt werkelijk niets voor.
Het enige wat we wel aardig vonden was de vreet tent die ergens langs de haven stond.
Dus hebben we die avond daar gegeten we hadden allebei een bord met veel vlees en een groot bord friet erbij.

26 juli de wind zou NW zijn en dan kun je mooi naar Laboe oversteken.
Maar eenmaal buiten is hij ZW dus exact van daar waar we heen willen.
Nu is hij niet zo sterk maar over dat hele eind staat er wel een aardige golf.
Even beraden we ons en besluiten we gewoon het grootzeil vast zetten en de motor aan.
Dus zes uur herrie en om 17.00 uur vastknopen in Duitsland.
Deze passeren we ook nog

Daar even een supermarkt gezocht, en warempel hier hebben ze weer groente in overvloed.
Wat dat aangaat leek Denemarken wel op een Oostblokland .
Ben vroeger vaak in die landen geweest voor 1985.

27 juli tijdens de koffie om een uur of tien , na het bekijken van de weersverwachting besloten om het Kieler kanaal in te gaan.
Dus rustig van de haven Laboe naar de sluis gevaren , en warempel we zien op een aftand dat de jachten er net invaren.
Wij gaan als een van de laatste erin en de deuren sluiten zich.
In de sluis even naar de balie boven in de complex om de Duitse staat te sponseren.
En als je zo groot als ik ben moet je wel goed opletten dat je ook weer naar buiten komt zonder een grote bult op je hoofd.
Want de bouw van dit trappenhuis is waarschijnlijk door een paar lilliputters gedaan.

Het schudden was wel erg snel gedaan, dus wij de motor aan en met zijn allen de zelfde kant op, naar Brunsbuttel.
Naar een klein half uur komen wij bij de eerste dukdalven , en wat schetst onze verbazing.
Alle drie de lampen op rood.

En dat is nu het enige sein wat voor ons als vrije tijds schippers van belang is.
De rest van de kleur combinaties ( en dat kunnen er veel zijn ) is alleen voor de beroeps vaat.
Dus wij met zijn allen achter de dukdalven.
Ik vraag an een andere vrije tijds schipper of het vaker gebeurd , zijn antwoord: ik kom hier zeer regelmatig door maar dit is voor mijn de eerst keer.
Mooi denk ik , kom ik hier de tweede keer en heb ik het gelijk.

Er komt ook een kustvaarder heel langzaam aan en die gaat aan de buitenkant liggen.
Dus het hele verkeer licht stil.
Na een uur komt er ineens van de andere kant een wel heel erg groot zeeschip aan.
En vijf minuten later nog een die was nog groter.
Die hadden wekelijk het hele kanaal nodig .

Hij was amper voorbij en de lampen gingen weer op een andere stand.
En iedereen ging gelijk weer varen.
Even voor Rendsburg hebben we besloten om hem daar maar weer vast te knopen.
Dus de aftakking in en aan het einde in de laatste haven afgemeerd.
Dit omdat het wel erg lekker dicht bij de stad is.
Om half vier zijn we even op een terras een pilsje wezen drinken en de benen nog even gestrekt.
Het eten die avond was , een wel heel grote gehaktbal met aardappelen en rodekool.
En yoghurt met slagroom na.

28 juli om acht uur uit bed koffie aangezet en heb ik even het hoogwater bekeken ,
en we besloten om nu in een stuk naar Cuxhaven te gaan want als we in Brunsbuttel zouden zijn was het ongeveer hoogwater.
En warempel ook de sluis hier stond weer op ons te wachten dus dat ging ook snel.
Eigenlijk iets te snel.
Want het hoge water was pas over een uur, maar we gingen.
Eenmaal buiten gingen we met een boot of zeven richting Coeks.
Oeps wat een golf, Dini vraagt blijft dat tot Coeks zo.
Ik zeg nee het is nu nog wind en tij de zelfde kant op, maar het gaat straks wind tegen tij.
Ze kijkt me indringend aan en ik zeg gelijk dit is niet wat he.
Nee dit lijkt me niets zegt ze, ik draai om en we gaan weer op de wachtplaats liggen.
Net als drie andere die ook met ons de sluis hadden verlaten.
Na een half uur wachten gaan er twee sleepboten de sluis in met een kolere gang, en een hekgolf van wel een meter hoog.
En gelijk gaat de zaak op wit en kunnen we erachteraan de sluis in.
De andere boten geven gelijk gas oom de sluis maar niet te missen.
Ik besluit maar om het erg rustig aan te doen , die golf huppelt nog heel lang door.
Zo zie ik ook dat ze de grootste moeite hadden om hun boot zonder schade vast te knopen.
De sluiswachter riep nog iets wat ik niet wilde horen ( maar het zal wel iets van opschieten zijn ) dus toen ik hem vast maakte was het lekker rustig in de sluis.
De ander zijden nog tegen me ,jij bent hier vaker geweest he.
Het schudden ging nu weer snel, ik denk omdat er een beroeps bij ons in de sluis lag.
De sluis eenmaal uit snel overgestoken naar het kleine haventje en op een mooie plek vastgeknoopt.
Het eten die avond: gebakken aardappelen met div. ingrediënten en yoghurt met slagroom na.

29 juli vandaag geen haast nergens mee, dus na de koffie heel rustig de fietsen de kant op, en even het dorp in voor wat boodschappen .
De middag zijn we de omgeving wat wezen verkennen , en besloten vanavond uit eten te gaan.
Ben werkelijk vergeten wat het was.
Maar het zal best lekker geweest zijn, anders hadden we het nog wel geweten .
Toen we terug waren bij de boot hebben we een stel uit Dordrecht ( die al een week daar lagen ) uitgenodigd voor de koffie en een borrel.
Een heel gezellige avond volgde waar we ook wel weer veel van geleerd hebben.
Zij waren dit jaar voor de zevende achtereen volgende jaar naar Denemarken geweest.
Hun probleem was dat ze niet binnendoor konden vanwege hun diepgang.


30 juli gisteren hadden we eigenlijk besloten om hier een week het weer af te wachten .
Maar na het zien van de eerste vijf dagen samen besloten, DE MAST GAAT ER AF.
Dit zeggen is simpeler dan het doen.
Samen met de buurman op de fiets naar een bouwmarkt, aan de andere kant van het dorp.
Daar wat spullen gekocht om een schaar voor de mast te maken.
Nu op de boot aan het meten waar moet dat ding komen en hoe hoog.
Dus ik een touw gespannen waar volgens mijn de mast moet liggen, en zo kun je de schaar op maat makken.

We zijn gisteren ook even langs het buiten haventje ge fiets en wisten dat het een betere plek om te vertrekken is , daar heb je geen last van de sluis. En je moet toch met hoogwater vertrekken.
Dus zijn we vanavond tijdens hoogwater even de sluis door en gelijk om de hoek de buiten haven in.
Daar lagen meer Hollanders alleen van een wat groter kaliber dan wij.
We besluiten om om vijf uur tijdens hoogwater de andere dag te vertrekken naar Ottendorf.
Dit omdat het die tijd vaak wat rustiger is met de wind.
Het eten aardappelen met boontjes en Dini een karbonade en Ton een tartaartje.
Beide een toetje na.
Ik heb van de overblijfselen een salade gemaakt voor de volgende avond.


31 juli om kwart voor vijf kijk ik even buiten en zeg Dini we gaan.
Dus beide snel de kleren aan en de touwen los.
Komen we op de Elbe , lijkt het wel een heel andere rivier dan die wij de laatste dagen hebben gezien.
De wind was zuid en ca kracht vier, maar vooral de richting was mooi.
Even dachten we nog oom verder te gaan maar dat hebben we snel uit ons hoofd gezet.
We hadden verwacht om het kleine stuk naar Ottendorf op de motor te moeten doen.
Maar we hadden al snel de fok er op en het liep als een trein.
En in anderhalf uur hadden we hem al weer vast in Ottendorf.
Daar zijn we maar weer even in de krib gedoken.
Na de koffie de zaak voorbereiden om de mast eraf te halen , iets dat voor ons geen routine klusje is, het is de eerste keer.
Om een uur of twee konden we weer varen want bij laagwater is de haven bijna helemaal droog.

Naar de masten kraan en de buurman geroepen ( waarmee ik de afspraak had gemaakt te helpen ) ik op de boot het een en ander los gemaakt en hij bediend de kraan.
Maar ineens zegt Dini dit durf ik niet, oeps ik snel de haven in en een andere man gevraagd.
Zo hebben we hem met de nodige hindernissen plat op de boot.
Ik kijk en denk wat een klote gezicht is dit.
Ik bedoel de Mast

Wij de boot weer aan het stijger en nu zo dat ik er aan de achterkant mooi bij kan om de windmeter eraf te halen.

Met de nodige touwen de zaak goed vast gezet en de spinaker boom naast de rolfok ( als bescherming ) .
zo nu hebben we een motorboot.
Het eten: zie gisteren.

1 Augustus Om acht uur uit het nest , om door de sluis naar binnen te gaan.
Voor ons weer een nieuwe onderneming door de tunnel naar de sluis.

Het eerste stuk is niet zo bijzonder maar er zijn ook stukken bij waar je denk in een andere wereld te zijn

We kwamen zo ongeveer bij de sluis in Bremerhaven op het moment dat het daar ongeveer hoogwater was, en de sluismeester vroeg mijn hoogte.
Die was net iets meer dan twee en een halve meter .
Het zal er om hangen ( in het duits ) zij hij.
En omdat we met drie boten de sluis in konden moest ik achterin , dit natuurlijk als ik er niet uit kon dat de andere twee er wel uit konden.
En het paste net schat zo een cm of drie .
Zo nu nog een klein uur tot de stad en we kunnen weer aan de maaltijd.
Dit hele stuk heb ik opgevaren met die Duitser die me ook heeft geholpen met het leggen van de mast.
Zo meerde we samen af in Bremerhaven.


2 Augustus het was om een uur of een in de middag laag water in Bremerhaven, dus hadden we alle tijd voor wat boodschappen.
Ook moest ik voor een jerrycan diesel zorgen, dat was pas de tweede van deze vakantie.
We waren met een zeer grote voorraad vertrokken.
Toen we weer terug bij de boot kwamen zagen we dat het al erg laag water was, en Dini begon zich zorgen te maken of we wel weg kwamen als het zo door gaat.
Ik zij we liggen nog niet aan de grond hoor , maar ze welde nu in ieder geval bij de stijger nu weggevaren.
Wat er toen gebeurde ging allemaal in een zeer snel en niet doordachte manier.
We gingen losmaken en de tor aan en de kop iets af , aangezien we aan het einde van de stijger lagen en het laag was kon ik niet zien wat er om de hoek aan kwam.
Met een kolere gang kwam daar een rondvaart boot en het geschiede precies tussen twee ramen knalde ik erin ,en krom was de rolfok en de spiboom.

De stuurman keek even om en voer gewoon verder , heb hem nooit meer terug gezien.
We wilde de mast weer in Grou opzetten, zo dat plan is dus ook veranderd.
Nu dus maar langzaam naar Oldenburg met de stroom het eerste uur nog tegen.
Om een uur of vier waren we in Oldenburg en zijn we eerst onder de pomp geweest, en toen de stad in voor een hap eten,
en dat eten was.
Ton schnitzel met gebakken aardappelen en sla
Dini ook iets van varkensvlees met een saus en aardappelen en div. groente.

3 Augustus vertrekken om negen uur uit Oldenburg en aan een stuk het super saaie lange kustenkanaal door.

De sluis bij Dörpen stond open en we waren snel aan de andere kant.
Bij de eerste sluis op de Ems vonden we het wel ver genoeg voor deze dag, maar voor de sluis was geen mogelijkheid om de boot fatsoenlijk vast te knopen.
Dus ik ergens met de punt naar de kant en ben even naar de andere kant gelopen.
En warempel daar was een mooi plekje , dus als een haas terug en de sluis in.
Uit de sluis was dat mooie plekje no steeds vrij. Zo die is voor ons.

het was inmiddels wel etenstijd.
Gebakken aardappelen en sla en koude Duitse frikadellen.

4 Augustus Omdat het tij op de Ems vroeg was waren wij vroeg uit de veren en toen ik de boot net los maakte kwam er een vrachtschip uit de sluis, ik zij tegen Dini daar moeten we zien achter te blijven.
Want de volgende sluis is maar een klein stukje, dus wat meer gas als normaal.
En ja we redden het we konden mooi achter hem de laatste sluis van Duitsland in.

In de sluis vonden we dat het hier wel erg vies water was, het leek wel of we door het zand vaarden.
De sluis deur ging omhoog voor ons maar het vrachtschip bleef liggen tot al het zand uit de deur was gelopen.
Anders had hij zijn hele schip kunnen schoonmaken.
In eens begon mijn dieptemeter te piepen dat het te ondiep was, maar dat kon echt niet.
Buiten de sluis waren ze echt met een grijper gigantische hoeveelheden zand aan het scheppen.
Ik dacht dat zal dadelijk we beter worden maar we hebben wel een uur door het zand gevaren.
Mijn dieptemeter was echt van slag.

Dit gaat allemaal door mijn motor lijkt me niet lekker, maar wat moet je zeilen is daar ook niet mogelijk.
Dus varen en bidden dat het goed gaat.
We wilden het liefst tot Delfzijl maar bij Emden stond er een aardige golf en de stroom was ook al gedraaid.
Dus hebben we hem daar maar vastgeknoopt.
Nu is het daar een echte zeehaven en wel 5 kilometer van de stad.
Dini zij , we hebben de aardappelen op, kijk jij even waar we die kunnen kopen.
De havenmeester zij alleen in de stad , dat leek mijn geen goed idee dus ik op strooptocht.
Met de jerrycan ik een stuk lopen , zie ik dat bij het benzine station ook gegeten kan worden.
Na het tanken ik naar de kassa en vraag of ze ook aardappelen hebben.
Zegt dat meisje, ja bij het eten kunt u aardappelen bestellen.
En een extra portie kost twee euro, ik zeg doe mijn maar dat extra portie en doe ze me maar rouw.
Ze schiet in de lach en vraagt meent u dat, ik zeg ja hoor.
Ze loopt naar achter en komt met een aardappel of tien terug.
Zo die in de rugzak en naar de boot.
Het eten die avond: een vleesloze dag
aardappelpuree met bruinebonen.
Wat heb ik het slecht.

5 Augustus gisteren kwamen hier een paar duizend Japanners uit .
En vandaag zijn ze bezig om hem weer vol te rijden met Duitse auto's.

Om negen uur was het tij goed en de wind een stuk minder dan gisteren.
Dus we spoelde met een mooie vaart naar Delfzijl.
Bij de kleine sluis ging er net een platbodem in waar wij mooi achter konden.
Op weg naar Groningen dus, alle bruggen draaide mooi dus we waren vroeg in de stad.

Het viel ons gelijk op dat het in ons land kleurrijk is .
Lekker weer een kroket uit de muur en wat andere echt Hollandse dingen.
Dus het eten was div. snoeperijen

6 Augustus Na de koffie de sleutel van de badkamer ingeleverd en een krant gehaald.
De touwen los en naar de sluis.
Dit is een erg saaie dag lijkt het Kustenkanaal wel, zo komen we zo tegen zessen in de
Álde Feanen


7 Augustus Het weer is nog steeds mooi en we hebben nog alle tijd.
Maar omdat de mast er nu niet op kan hebben we ook geen zin om nog lang zo met de mast op dek te varen.
Dus gaan we maar weer verder richting Lemmer .
Eerst maar even naar Grou voor de laatste boodschappen van deze vakantie.
Ook de diesel aangevuld voor het stuk dat we nog moeten.
Op het Sneeker meer is net de Sneek week.

even voor Lemmer vindt ik dat er voor een liggende mast over het IJsselmeer geen goed plan is.
Dus gewoon ( voor ons de eerste keer ) door de polder naar het zwarte water.
De grote sluis bij Lemmer heeft ons wel een kwartier laten wachten iets dat wij eigenlijk niet echt gewend zijn.
Maar laat ik het maar op geluk houden.
Uit de sluis gelijk over bakboord naar de sluis voor de noordoost polder .
Die ging wel gelijk los toen we ons aanmelden.
Daar ga je een meter of zeven naar beneden.

een stukje lager

We varen nog een stuk en zien een stijger bij een tankstation, knopen hem vast

het eten die avond:
gebakken aardappelen met gemengde sla.
En een ijsje bij het benzinestation

8 Augustus door de polder is nu niet echt spannend , maar als er ineens een Russisch monster staat moet je wel even oppassen.

verder deze dag niet echt iets bijzonders , dus varen we gewoon tot bijna in onze haven.
Net aan het einde van de IJssel is naast het Ketelmeer Land end en daar zijn we om de vakantie in stijl te beëindigen .

Gaan eten
Ton Biefstuk met de toeters en bellen.
Dini schnitzel ook met toeters en bellen.
O ja ook beide soepje vooraf.

9 Augustus We moeten nu alleen nog een uur de IJssel op, en zijn dan weer naar ruim twee maand in onze haven.
Zo daar ligt hij weer , nu nog even de rolfok maken.
En de mast zetten.
En zien dat ik weer een buis krijg voor de spi boom.


volgend jaar binnendoor naar Parijs.
Na de laatste brug de mast zetten en over de Sene naar zee en via zuid Engeland met de wind mee terug naar Nederland.
Gr
Ton en Dini

Mooi verhaal en veel beleefd. Maar je gaat toch wel weer zeilen, of is het motoren zo goed bevallen? Wat denk je van Zeeland, de Belgische kust, Noord Frankrijk? Prachtig zeilen en de mast kan blijven staan! Ik ken iemand die ook met de mast plat naar de Franse kanalen ging maar halverwege is omgedraaid vanwege de hitte in die slootjes en het gemis aan frisse zeewind!

Ton, hoe krijg jij het toch voor elkaar om bji alle sluizen op het goede moment aan te komen?...

Verder weer erg genoten van jullie avonturen!

Groeten,
Globe_Trotti

Jutter schrijft:
De bedoeling is zonder mast naar Parijs.
En aangezien ik nog veel goede contacten in de transport wereld heb, hem er daar heen te laten brengen.

tondini schrijft:
Oow, het wordt een busreis.........!

Ton, jammer dat dit culinair-reisverslag alweer is afgelopen.
We hebben er van genoten.

Zoals jullie wel kunnen lezen hebben wij niets met culinair.
Eten moet je doen om te overleven.
Wij spenderen onze tijd liever aan zeilen
zo je zag waren wij een van de weinige die aan het zeilen was.
Toen je ons tegen kwam.
De meeste voeren toen op de ijzeren Hein.
Die waren zeker in de kombuis bezig met het vijf gangen menu.
Heb een keer in mijn leven zoiets mee gemaakt, en later snel naar de cafetaria .
Want ik stierf van de honger.

Mooi verhaal Ton.

Ik heb het met plezier gelezen en de passages aangaande de maaltijden waren weer onnavolgbaar.
Heb je de de boel al weer uit de knoop? Zal wel even schrikken zijn geweest. Maar ach de schade had nog veel groter kunnen zijn.

Zeilsegroet,

Geert

De mast staat inmiddels weer gewoon hoe het moet.
De schade tot dusver is €3.-- aan RVS pop nagels.
Zoals je op de laatste foto al kunt zien had ik het onderste stuk
van de rolfok er al af.
Ik had thuis nog een stuk liggen van dat profiel.

Nu alleen nog een buis voor de spiboom.
Ben nu aan het denken om daar zo een koolstof ( geloof dat het zo het )
voor te nemen.
Dat gaan we dus deze winter organiseren.

Tjonge, wat een reisverslag. Blauwe vingertoppen, Ton?