Onderwerp: Project Jet Thruster installatie

Moet dit systeem of delen daarvan nog afgetapt kunnen worden ivm gevoeligheid door vorstschade? Of zit alles voldoende diep onder de waterlijn en/of kan het tegen bevriezing?

Ja, dat moet. Niet vrijwillig ben ik daar afgelopen week ook heel handig in geworden

Doordacht en erg fraai uitgevoerd!

De boot is tewater gelaten met nog open Jet Thruster componenten. Dat wil zeggen het gesloten blijven van de 5 kogelkranen moet verhinderen dat de boot vol water loopt. Eng idee eigenlijk wel wel maar het heeft gefunctioneerd. Om enige vergissing te voorkomen, daar ben ik immers goed in, heb ik de afsluiters nog voorzien van een Tie-rip. Per ongeluk openen, bijvoorbeeld door ertegenaan te stoten, kan zo niet gebeuren. Voor de grote afsluiter op de waterinlaat is dat niet nodig, die gaat van zichzelf al zwaar genoeg.



Helaas blijkt al snel dat de 4” inlaat op de centrifugaalpomp lekt. Gadsie, dat is een flinke tegenvaller. Het is niet helemaal duidelijk waar het precies lekt maar zeker niet op de huiddoorvoer. Wel in één of beide schroefdraden van de bocht (knie) tussen doorvoer en kogelkraan. Met een flinke hoeveelheid zelf vulkaniserend tape krijg ik het dicht, mits ik er niet meer aankom. Er zit nl. wel enige beweging in de knie.




Over een aantal jaren gaat de boot er weer uit om het schilderwerk af te maken, om de drijvers weer los te maken voor het afwerken van de beam flenzen, om nog een huiddoorvoer voor het toilet te maken, om een log/diepte transducer te installeren en zo nog wat van die zaken die zijn blijven liggen en niet in het water uitgevoerd kunnen worden. Dit omdat de boot destijds met stoom en kokend water het water in moest..

Dat is ook het moment om deze lekkage aan te pakken. Het zorgt er wel voor dat enig werk aan de verdere installatie van de Jet Thruster uitgesteld gaat worden tot dat moment.

Dat moment, uitgesteld door de Corana perikelen (en leuke zeilreizen tussendoor), komt in de zomer van 2023, 5 jaar na de tewaterlating. Wat vliegt de tijd.

In de loods van Modus marine zijn de meeste achterstallige werkjes uitgevoerd. Ik heb daar eerder verslag van gedaan.



Ondanks de lekkage zit de boel nog zodanig vast dat ik dat niet zomaar los krijg. Met weer een nieuw yoga oefening en bescherming van de omgeving met plankjes en dekens zie ik toch kans om in de krappe ruimte de RVS knie met een haakse slijper doormidden te krijgen. Het restant, nu zonder kraan, laat zich met enige moeite van de huiddoorvoer afdraaien.

Het ziet er naar uit dat ik te weinig kit heb gebruikt ofwel, gezien de kitrand aan de onderzijde, de kit heeft zich naar buiten gewerkt bij het erop draaien. Het deel van de knie dat nog in de kogelkraan zit krijg ik er niet uit, ondanks verwoede pogingen in de bankschroef. Daarom bestel ik maar een nieuwe kraan en een nieuwe knie. (later wel, in de bankschroef met een flinke gasbrander erop)

Op het forum heb ik om raad gevraagd hoe nu wel de afdichting te maken. Dat draadje kun je hier vinden.

Ondanks alle goede adviezen heb ik toch (weer) mijn eigen weg gekozen, nl. die met kit. Met kit ben ik goed bekent en heb geconcludeerd dat ik het de vorige keer domweg niet goed gedaan heb.

Het zit en het is dicht



Edit: het blijkt nog niet mijn laatste stommiteit te zijn geweest

Kan niet wachten om het systeem in werking te stellen.

Jet Thruster heeft mij een compleet systeem geleverd incl. joystick bediening en, als een extra, een remote control. Achteraf vind ik de joystick bediening overbodig en zou ook niet zo gauw weten waar ik die in de kuip zou moeten monteren. Wel leuk voor een motorsailor of motorboot, maar niet voor mij.

Het wordt dus alleen bediening met een remote control. Daar zitten, logisch, vier knoppen op, voor bak- en stuurboord voor en achter.

Eerder kocht ik op Ali al een remote control voor de ankerlier, voor weinig. En functioneel zoals ik op een andere boot heb ervaren. Ik zag bij Ali echter ook remote controls met meer knoppen. Nog steeds voor weinig en het leek mij wel handig om om aan een paar extra knoppen functies toe te kennen waarbij boeg en hek gelijktijdig met elkaar samen werken. Zoals dwars uit of draaien om de as.

Met een paar lampjes heb ik het ding uitgetest en werkend gekregen, maar het toekennen van gelijktijdige acties aan een knop is toch ingewikkelder dan ik dacht. Het kan, maar dan moet ik in de weer met extra elektronische componenten waar ik in dit stadium eigenlijk helemaal geen zin in heb. De componenten die Jet Thruster heeft meegeleverd zijn mij eigenlijk al ingewikkeld genoeg.

Dus, met dezelfde lampjes, de remote control van Jet Thruster uitgeprobeerd. Bij de ontvanger tikt er wel iets, maar verder geen resultaat. Ik vermoed een programmeer probleem. Nu weet ik dat dat niet eenvoudig kan zijn, zeker zonder handleiding. Die heb ik niet of is kwijt geraakt. Telefonische hulp van de leverancier geeft aan welke knopjes in de ontvanger ik hoeveel keer, hoe lang en in welke volgorde moet indrukken. Het varieert een beetje over de verschillende types van de afgelopen jaren, Alle combinaties worden geprobeerd maar helaas, geen resultaat. Ik stuur het ding dan maar op ter controle en her programmering.

Nu had ik al gezien dat één van de drie batterijtjes gelekt had. Niet zo gek ook als dat ding met batterijen 10 jaar ergens op zolder heeft gelegen. Ik heb het een beetje schoongemaakt en er nieuwe batterijen ingedaan.



Helaas blijkt dat het batterijtje aan de onderliggende printplaat onherstelbare schade heeft toegebracht. Een nieuwe en compleet met programmering is dan snel opgestuurd. Helaas wel voor een 10-voudige prijs t.o.v. Ali, maar dat moet dan maar.



Ik kan ongeveer vermoeden wat de functies van de elektrische componenten boven op de elektromotor zijn. Ik heb geen schema. Niet dat dat iets had uitgemaakt trouwens, want als dat niet met MFS (MPS in het Spaans) is gemaakt kan ik dat toch niet lezen. De handleiding geeft met de gekleurde en genummerde lijntjes echter wel goed aan waar ik wat moet aansluiten. Vanaf beide kleppen komen 5-aderige kabels en de remote ontvanger heeft er ook nog eens 6. Dat moet wel lukken.




De 3-weg klep komt met het eraan verbonden kastje met stuur componenten helaas wel een stuk intimiderender over. Ondanks dat alle garantie vervalt (onbelangrijk in mijn geval gezien het tijdsverloop) als de klep wordt gedemonteerd doe ik dat toch. Het manoeuvreren met de klep en de daar aan verbonden bedrading en kastje is bijzonder onhandig. Dus één van de twee heb ik uit elkaar gehaald zodat ik alleen de RVS kast overhou. Dat werkt kwa meten en passen een stuk handiger.

De 10-aderige draad tussen klep en kastje moet ik bij de definitieve montage wel loshalen cq. doorknippen. Loshalen in het voorschip van wege de montage van het stuurkastje in een eigen bakje in de bedbodem en doorknippen omdat de draad te kort is voor de montage van het stuurkastje achterin de hondekooi. Een foto van hoe het ook al weer zat stelt mij in staat om de bedrading weer op dezelfde plek terug te schroeven.

Vanaf het stuurkastje is een dikke 10m lange 5 aderige kabel aangesloten en meegeleverd voor de connectie met de elektromotor van de centrifugaalpomp. Vanaf het voorschip is de kabel te kort en vanaf het achterschip te lang. Een slimme knip in beide draden, met een verbinding in een kombuis kastje, lost ook dat probleem op en maakt de routing van de bedrading, in meerdere fasen kwa tijd, ook een stuk makkelijker.. Al met al hou ik nog iets meer dan een meter over en die gebruik ik, in twee delen, om de te korte 10 aderige kabel tussen klep en kastje in de hondekooi te verlengen.




Afgemonteerd met de dikke en onwillige waterslangen. Alleen het afdekkapje over de elektrische aansluitingen moet er nog op.

Dan toch een spannend moment, alles aangesloten, alle kranen open, de remote control bij de hand en proberen maar ….

Tot zover de makkelijkste fase van de inbouw.

Het goede nieuws is:

- alles is en blijft waterdicht;
- de 11Kw motor doet het (pff, wat een geweld zeg);
- ik heb enorm veel geleerd over hoe de Jet Thruster werkt, het intimiderende is verdwenen en heeft plaats gemaakt voor een beter begrip over de werking en de toepassing van de verschillende elektrische componenten;

Het slechte nieuws:

- de klep in de boeg werkt niet, althans wel naar één kant maar blijft in die stand vast staan. Geen beweging meer in te krijgen.

Natuurlijk gaat het om de klep die ik eerder uit elkaar gehaald heb. De achterste klep, waar ik niet aan ben geweest anders dan de 10 aderige draad verlengd te hebben, doet het prima. En blijft dat doen. De klep in de boeg reageert niet meer.

De afgelopen periode ben ik vooral met de elektrische installatie bezig geweest. LiFePo4 accu geïnstalleerd, DC-DC converter, shunt, zekeringen, dikke kabels, ontelbare hoeveelheden kabelschoenen in verschillende soorten en maten geperst, ik droom zelfs elektrisch.

Dus daar ga ik naar op zoek. Met mijn multimeter meet ik alles door wat maar door te meten valt. Alles reageert op de afstandsbediening, alle relais klikken dat het een lieve lust is, ook die van de onwillige 3-weg klep in de boeg. Uiteindelijk vernauwt mijn zoektocht zich tot de aansturing van het hoofdrelais, die de elektromotor in werking zet. Voordat het zover is zitten er nog twee relais tussen, één met tijd vertraging en een “gewone”.

Het gaat maar om 4 signalen, bak- en stuurboord, voor en achter. Daar komt spanning op te staan als de betreffende knop wordt ingedrukt. Ik zie, volgens mij, dioden die ik ook door meet. Alles lijkt prima te zijn. En toch komt één van de vier signalen niet bij het relais aan. Dat terwijl er wel degelijk spanning op staat.

Hier gaat bij mij het licht uit en schakel daarop telefonisch de hulptroepen in. Ik biecht op wat ik allemaal gedaan heb en zijn reactie is dat ik waarschijnlijk bij het in elkaar zetten van de klep de as een kwartslag verkeerd heb gemonteerd. Tweede mogelijkheid is dat één van de microswitches kapot is. Want, zoals ik nu leer, zitten er bovenop de klep 4 microswitches die door een soort van lever worden aangetikt. Afhankelijk van de stand van de klep. Door middel van een aantal schakelingen en relais weet het systeem dus in welke stand de klep staat. De elektromotor mag nl. alleen maar starten als er een vrije doorgang voor het water is.

Logisch.

Maar ja, alles zit onder water en is gevuld met water, dus eerst maar eens die microswitches nader bekijken. Één daarvan blijft actief doordat de “lever” die ingedrukt houdt. Ik probeer er wat aan te duwen maar er is geen beweging in te krijgen. Dan maar een grote Baco erop. Doch meteen voel ik dat er teveel kracht nodig is om er beweging in te krijgen.

Dus dan toch maar weer de hele klep open maken. Ondanks mijn zorgvuldige montage is niet uit te sluiten dat ik de centrale as er een kwartslag verkeerd heb ingezet. Onwaarschijnlijk maar ik blijf mijzelf over mijzelf verbazen.

Regelmatig helaas.

“Winterizing” staat in de manual. Het water moet eruit om eventuele vorstschade in de winter te voorkomen. Nu is de winter weliswaar net geweest en net als in alle winters daarvoor heeft het systeem nog geen druppel water gezien. Nu wel en het moet er weer uit. Er zit voor dat doel een schroefnippel op de T-splitsing bovenop de pomp voor het aansluiten van een luchtcompressor. De ¼” slangtule die ik in de shop van de Flevomarine haal past niet. Het moet dus 1/8” zijn. Een goede reden om even naar Kniest te rijden want die hebben wel 1/8” maten in het assortiment en op voorraad. Topzaak. Moest ik toch al naar toe om een kan verse koelvloeistof te halen.

Een direct passende slangtule met 8mm slang aansluiting hebben ze niet (wel 6mm) maar met een verloopje van 1/8” naar ¼” lukt het wel. Komt de tule van de Flevomarina toch nog van pas. 2 bar luchtdruk mag er maximaal in. Ik heb twee compressors, een “echte” voor gereedschap en een koffermodel voor huis- tuin- en keuken karweitjes. Allebei maken ze een tering herrie en een max van 2 bar vertrouw ik ze niet toe. Het wordt de fietspomp van mijn admiraal, met manometer.

Dat gaat onverwacht prima. Alleen de inhoud van pomp, slangen, kleppen etc. overtreft minstens 4 autobanden. Daarbij moeten ook regelmatig wat kogelkranen worden opengezet om het water er uit te persen waardoor de luchtdruk in de slangen weer naar 0 terugloopt. Dat gaat mijn fysieke mogelijkheden met het fietspompje ver te boven.

Al googelend zie ik dat er ook kleine compressortjes te koop zijn die je op een vooraf ingestelde druk kunt afstellen. Ideaal lijkt mij dat en roep hardop dat ik zo’n ding ga bestellen. Tja, ik was door de inmiddels flink toegenomen spanning even vergeten dat mijn gadgets minnende ega uiteraard al zoiets in haar fietstas heeft zitten



Dat gaat wonderwel goed. Ik stel het in op 2 bar maar zover hoeft het niet te komen. Tussen 0,5 en 1 bar is er al genoeg druk om het water er uit te persen. Één voor één doe ik de kranen even open en dan weer gauw dicht. Ik herhaal dat een keer of wat per kraan en tussendoor moet dan steeds weer de druk opnieuw worden opgebouwd. Het werkt prima en het fietsbanden compressortje blijft onvermoeibaar door pompen zonder dat de batterij helemaal leeg raakt.



Met alle kranen dicht durf ik de klep wel weer open te maken. Weliswaar in een ongemakkelijke positie, ondersteboven hangend in het vooronder en proberend de afknellende benenwagen door de bedrand te negeren. De voorraad aan yoga oefeningen op zo’n boot lijkt onuitputtelijk te zijn.



#$&*! De inwendige kunststof cilinder zit muurvast Niet een beetje vast, maar muurvast. Ik begrijp eigenlijk niet hoe dat kan, zo’n simpel ding, maar het feit is er. Als ik hem verkeerd heb gemonteerd kan ik mij er iets bij voorstellen dat de waterdruk het ding klem heeft gezet. Er moet dan toch ook iets gebeurt zijn op het draaipunt aan de achterkant.

Na het nodige gehamer en gewrik komt het ding eindelijk los. Ik bekijk het nog eens goed, snap het niet echt, maar neem mij nu voor om e.e.a. met de grootste zorgvuldigheid weer in elkaar te zetten.

Alles weer terug gemonteerd, afstand bediening erbij, stroom erop, droog uit proberen, werkt perfect, dus geen elektrisch probleem, kranen open, knopje weer indrukken en ….. K#@ …… weer vast.


Ik bel de hulptroepen maar weer. Die suggereert dat de kunststof cilinder niet helemaal rond (meer) is. Iets over uitzakkend kunststof in de loop der jaren …. Ik spreek met hem af op een zaterdagmorgen. Dat gaat het bij hem in de draaibank en kunnen we zien hoe het met de zuiverheid van de cilinder is gesteld.

Ik haal het fietscompressortje weer uit haar fietstas en het ding gaat op herhaling. Doet het nog steeds, voorwaar, toch best een zware taak, minstens 4 autobanden herhaaldelijk opblazen. Nou ja, niet helemaal, tot iets van 1 bar max.

Nu begin ik er wel een beetje klaar mee te raken. Ben het zat en zoek naar een meer ontspannend klusje. O ja, de koelvloeistof in de Yanmar moet nog vervangen worden. Weliswaar wederom met een Yoga oefening in de hondekooi, maar dit keer met het verstand op oneindig. Ik klem een grote emmer tussen mijn been en de motor fundatie, precies onder het slangetje waar de aftap plug in zit. Weer zo’n 1/8” prielding. Nou ja, losdraaien zonder de plug in de emmer te laten vallen. Ai, dat ging niet lekker, was nog te heet want ik heb de motor vooraf nog een tijdje laten draaien. Het plugje verdwijnt onder de hete bruine drab. Als het meeste eruit is en gelijk een oude vent nog wat blijft nadruppelen wil ik er een kleiner bakje onderzetten, de grote emmer onderwijl naar buiten wurmend. Dat gaat mis, stoot het om en zit niet in een houding om dat snel te corrigeren.

Kolere, heel die troep spoelt over de vloer, door de kieren naar de boiler, Jet Thruster en bilge onder de kajuitvloer. Wat een bende, wat een K! Dag. Vier keukenrollen en een paar uur dweilen in hoekjes en gaatjes doet het ergste verdwijnen, maar niet alles. Heb er geen zin meer in en laat de boel de boel.

Ik neem maar een paar dagen rust. Pas na zaterdag weer verder met het getob.

Op de draaibank komt de bevestiging. Het is niet best. De draaibank schudt ervan en het kunststof (nylon of POM, weet ik niet) wordt weer zuiver rond gemaakt met de opmerking dat ze tegenwoordig wat meer speling aanhouden dan in het verleden. Door ervaring wijzer geworden.

Ik rijd weer met een goed gevoel naar huis en nog dezelfde zaterdagmiddag heb ik de boel weer in elkaar zitten. Ik heb nu twee keer eerst de stuurboord knop ingedrukt en doe nu de bakboord knop als eerste.

Je weet het niet hè.

Klap ….. K#@ …… weer vast. Ben uitgeteld

De boot blijft de boot, ben het helemaal zat en kijk er een tijdje niet meer naar om. Van frustratie begin ik aan dit draadje te schrijven en besteed mijn tijd aan goede doelen op andere boten.

Wat doen we onszelf toch aan met dat boten gekloot

Rond om mij heen op de twee werven waar ik was zie en hoor ik het gezoem van schuurmachines, stofzuigers, gele krabbers en mannen in witte overals, skibrillen, stofmaskers en oordoppen op oude kantoorstoelen hangend bezig om cm voor cm hun onderwaterschip een ander kleurtje te laten worden. Wat een rare bezigheid eigenlijk. En het stinkt ook nog.

Het helpt. Waar heb ik het over. Wanneer de energie is teruggekomen pak ik wederom het fiets compressortje om het systeem leeg te pompen. Dat is nu routine geworden, fluitje van een cent en op TEMU bestel ik daarom een klein compressortje op 12 volt. Geen batterij ding want 1x per jaar gebruik lijkt mij handiger op 12 volt. Op TEMU dus, daar kost het ding nog geen 1/3 van de prijs van een identieke op Bol.com. Onvoorstelbaar eigenlijk.

Iig kent “winterizing” voor mij nu geen geheimen meer en mijn ega heeft weer een compleet fietstasje. Is ze zeer op gesteld

Papier, passer, meetlat, schuifmaat, alles haal ik er bij om de afwijkingen, sponningmaat, asgat, scheefstand, speling etc. van de klep op te meten en vast te leggen om na demontage een oorzaak te kunnen achterhalen.



De cilinderklep blijkt wederom muurvast te zitten. Niet een beetje vast, maar muurvast, strak tegen één zijde van de cilinderwand aangeduwd. De tegenoverliggende zijde heeft een speling van 2,55 mm. De laatste fase van loskomen doe ik met veel beleid,. Misschien kan ik wel iets voelen waarom het zo vast zat.



Voorzichtig haal ik de kunststof cilinder uit de RVS behuizing. Ik maak nog maar eens een foto voor het geval ik nog iets over het hoofd zie. Buig nog iets verder voorover. Donder bijna het gat in, pak nog even een lampje erbij, en dan ….

Is de Yanmar ook ook al weer gebruiksklaar?
Dit vraagt om een filmpje van Fram die pirouettes doet en als een krab opzij beweegt!

Normaal ontploft ZF om een simpele boegschroef , laat staan boeg en hek schroef ...... op een Trimaran ....

Fascinerend om mee te maken

Jeroen-Pion schreef :
Yep, iets als vloeken in de kerk.

Plasje weer gedaan ?

Vloeken in de Mono-Hull kerk, niet in de Multihull-gemeenschap...

A

Noballast schreef :
Ik snap het wel had hetzelfde gedaan Maar het valt me op zeg maar ........... dus niet zo zuur ouwe

AdB schreef :
Nou wel een beetje hoor. Het is toch weer extra gewicht en daar zijn de multihullers allergies voor.

Wat een verhaal weer. Gelukkig opgelost!

Mooi beschreven. Als je alles van tevoren geweten had, had je er in dezelfde tijd 3 kunnen installeren. Ik ken het gevoel , maar de voldoening als het eindelijk werkt zoals je verwacht had is onbetaalbaar.

Noballast schreef :
Wat lever je in? 0,2 - 0,3 Knts snelheid op bepaalde koersen? (gokje).
Weegt dat op tegen kunnen manouvreren in krappe situaties als havens, sluizen
en bruggen?
Ik begrijp het helemaal.
Groetjes uit een dorpje bij Les Sables D'Olonne (Tijdelijk hier.)

A

Mooi dar het werkt Henny!
Ik had er een beetje mijn twijfels bij, maar ben blij dat die niet bewaarheid zijn. Een bekende van me heeft ook geprobeerd er een te bouwen op een 49 voets ovni achtige boot. Dat was een hopeloze mislukking. Hij gebruikte ongeveer dezelfde maat slangen, maar ik weet zeker dat de pomp heel wat minder vermogen had.

AdB schreef :
Dat is een lekkere omgeving. Heerlijk om daar door de haven te dwalen en op de kade van het kanaal over de vele zeilhelden te mijmeren die daar gestart danwel aangekomen zijn. Goede herinneringen aan.

Tja dat gewicht. Ik weet het niet. Het maakt de boot minder zeewaardig denk ik, springt minder snel aan in plané en zal het meeste negatieve effect bij weinig wind hebben.
Maar inderdaad, het is een keuze. Kleinere tri’s met bb motor zijn nog wat makkelijker, desnoods achterwaarts te manoeuvreren. In mijn geval is het een kwestie van wel of niet uit varen te gaan. Mede gezien de ligplaats. Dat heb ik nu al een paar keer ondervonden. Zonder hulp en met wat meer wind is het meer dan een handvol boot om daar in of uit te komen.

Erikdejong schreef :
Dank je. Ik was er niet zo bang voor gezien de vele goede ervaringen die er met het systeem is. Ik heb er nog niet mee gevaren dus de praktijktoets moet nog uitwijzen of de beloofde 70 kgf. gehaald wordt.

@Menno, ja de Yanmar is bedrijfsklaar dus eerdaags maar eens de eerste pirouettes uit proberen.

Wat een klus, en veel techniek. Mooi gemaakt ook.zal je veel plezier van hebben.
Bij dit vergeleken was mijn boegschroef maar een klusje.

Toevallig zag ik onlangs een Jetthruster geïnstalleerd worden in een 46ft mono, leek vrij nieuwe boot. Hoe lang ze (2) er over gedaan hebben weet ik niet, maar het leek met standaard onderdelen wel in een dag werk of zo gepiept te zijn.

In mijn boot zit onder de waterlijn maar weinig ruimte. Dat ik het interieur er omheen gebouwd heb is wat overdreven gezegd, maar het heeft wel mee gespeeld in de tijdspanne.

Overigens ben ik wel blij geworden van het hele traject. De aanvankelijk intimiderende techniek is mij nu wel duidelijk en ben, denk ik, nu goed in staat om onderhoud te plegen of eventuele calamiteiten op te lossen.

Laat je zoiets installeren ben je en minstens 20K Euro kwijt en waarschijnlijk meer afhankelijk van externe expertise.



Edit: overigens nog wel aardig om te melden. Aanvankelijk, in de tijd van Willdo, was de besturing electronisch geregeld. Later is dat “vereenvoudigd” door het elektrisch aan te sturen. De huidige systemen worden computer bestuurd.

Wat een verhaal en wat een leercurve. Dat stuk hout……..ik vind het knap dat je dit allemaal zelf hebt gebouwd.
René

indrukwekkend en in het filmpje zie je hoe fors de (lichte) boot reageert op de kracht van de waterstraal.
Wanneer je wilt draaien, kun je dan bv SB-voor en BB-achter tegelijkertijd gebruiken of is het slechts een poort tegelijk?

Heel mooi stuk techniek weer wat is toegepast.

Ik denk niet dat je dit kunt vergelijken met inbouw in een bestaande boot gezien het hier meegenomen is door jou in het design van schotten en de hele situatie, zoals met alles wat je laat zien ga je echt voor het best haalbare.

Reed schreef :
Boeg en hek kunnen ook samenwerken. Dus allebei dwarsuit of de één naar SB en de andere naar BB. Bij samenwerking wordt de stuwkracht wel gehalveerd.

Dat stuk hout, ongeloofelijk. Voor hetzelfde geld was je daar pas achter gekomen als je uit frustratie het hele systeem er weer uitgesloopt had.

Het moet zeer veel voldoening gegeven hebben toen dat opgelost was en het geheel eindelijk werkte zoals bedoeld. Een felicitatie waard!